Choroby kory i drewna w sadach to narastający problem spowodowany malejącym wachlarzem fungicydów przeznaczonych do walki z patogenami odpowiedzialnymi za ich występowanie. Kłopoty wywoływane są przez bakterie, patogeny grzybowe, organizmy grzybopodobne i saprofity. Jak sobie z nimi radzić?
Choroby kory i drewna w sadach to narastający problem spowodowany malejącym wachlarzem fungicydów przeznaczonych do walki z patogenami odpowiedzialnymi za ich występowanie. Kłopoty wywoływane są przez bakterie, patogeny grzybowe, organizmy grzybopodobne i saprofity. Jak sobie z nimi radzić?
W sadach jabłoniowych największe straty notuje się na skutek występowania
raka drzew owocowych i zgorzeli kory. Najczęściej choroby te powodują szkody w odmianach takich jak np.: Gala, Elise, Elstar, Fiesta, Pinova, Rubin, Rubinola, Topaz, Redkroft, Rajka, czy Spartan.
Porażenie drzew może mieć utajony charakter (bez widocznych objawów na korze), dlatego kupując materiał szkółkarski nigdy nie możemy być pewni, czy
objawy nie pojawią się z pewnym opóźnieniem. Ponieważ sadownik ma bardzo ograniczone możliwości zwalczania tych groźnych patogenów (szczególnie po wycofaniu tiofanatu metylu), powinien wykonywać
zabiegi profilaktyczne jeszcze zanim zauważy pierwsze objawy (szczególnie w młodych nasadzeniach). Natomiast w sytuacji wystąpienia zrakowaceń, walkę tę powinien zintensyfikować i kontynuować systematycznie w kolejnych latach.
Termin wykonywania zabiegów
Najważniejsze zabiegi ograniczające choroby kory i drewna wykonuje się po zbiorach owoców, kontynuując je w czasie opadania liści (
wykonując jesienią 2-3 zabiegi obniżamy w ten sposób liczbę nowo tworzących się ran rakowych nawet w 70%). Dodatkowo, jeśli wystąpią dłuższe okresy ociepleń i opady deszczu, wskazane są zabiegi zimą. Bardzo ważnym uzupełnieniem powinny być także zabiegi wiosenne i letnie, które chronią drzewa przed kolejnymi infekcjami oraz hamują kiełkowanie zarodników na istniejących już ranach rakowych.
Bardzo dobre efekty w walce z chorobami kory i drewna uzyskuje się stosując wczesną wiosną 1-3 razy fungicydy lub nawozy miedziowe (pierwsza aplikacja powinna być wykonana niezwłocznie po zakończonym cięciu drzew, a kolejne 1-2 w okresie pękania pąków).
Należy pamiętać, że porażone, ścięte pędy powinno się usunąć z sadu i najlepiej spalić, gdyż zarodniki mogą być wytwarzane na nich nawet przez 2 lata.
Elvita Prevent – skuteczna walka z patogenami
Elvita Prevent to nawóz miedziowy zawierający 35,5% miedzi i 70% (700 g/1 l) tlenochlorku miedzi w zawiesinie. Jako nawóz ma właściwości odżywcze, ale także dodatkowo –
fungistatyczne. Ten płynny nawóz zawiesinowy jest wysoko skoncentrowany i zawiera niskocząsteczkową miedź.
Dzięki małym rozmiarom cząsteczek oraz dużej gęstości, Elvita Prevent zapewnia maksymalne pokrycie i przyleganie do tkanki drzew, tworząc
skuteczną warstwę ochronną. W uprawach sadowniczych poleca się minimum 1-2 aplikacje po ruszeniu wegetacji. Nawóz może być też wykorzystany jako 1% dodatek do farby emulsyjnej do zabezpieczania ran po usunięciu zrakowaceń i zgorzeli, czy po wycinaniu pędów porażonych przez zarazę ogniową (z 30 cm zapasem zdrowej tkanki).
Jednak oprócz wykorzystania nawozu
Elvita Prevent w sadach jabłoniowych i gruszowych do walki z chorobami kory i drewna, nawozy miedziowe są w tych sadach nieodzowne do walki z zarazą ogniową, a w gruszach – dodatkowo do
ograniczania raka bakteryjnego drzew owocowych na młodych zawiązkach (owoce jabłoni porażane są bardzo sporadycznie).
Zabiegi miedziowe w sadach pestkowych
Miedź jest również nieodzowna w sadach pestkowych (wiśni, czereśni, śliw, moreli) do walki z rakiem bakteryjnym drzew pestkowych. Zabiegi wykonuje się wiosną w czasie pierwszych ociepleń – w okresie nabrzmiewania/pękania pąków.
Na odmianach bardziej wrażliwych na raka i w warunkach deszczowej, wilgotnej pogody konieczna jest
kontynuacja aplikacji miedzi również w czasie kwitnienia (w tym okresie miedź ogranicza także brunatną zgniliznę drzew pestkowych – moniliozę) i krótko po kwitnieniu – konieczność ochrony zawiązków przed rakiem bakteryjnym drzew pestkowych.
W przypadku brzoskwini, miedź ma zastosowanie także do ograniczania kędzierzawości liści brzoskwini (na przedwiośniu 1-2 razy jako cenne uzupełnienie preparatów na bazie dodyny).
Zabiegi miedziowe na plantacjach jagodowych
Zabiegi miedziowe są także bardzo przydatne na plantacjach jagodowych:
-na plantacjach truskawek uprawianych w gruncie, nawozy miedziowe w połączeniu z siarkowymi (np.
Elvita Prevent +
Elvita Eskar) to ważne zabiegi fitosanitarne polecane na początku wegetacji 1-3 razy. Taka mieszanina ogranicza antraknozę, czerwoną plamistość, białą plamistość i bakteryjną kanciastą plamistość liści już w pierwszych tygodniach wegetacji (a siarka dodatkowo ogranicza mączniaka i stwarza niekorzystne warunki do rozwoju przędziorków i roztoczy);
-na plantacjach porzeczki czarnej, miedź to ważne uzupełnienie dla fungicydów zwalczających antraknozę (opadzinę) liści porzeczki. Zabiegi powinny być wykonywane bezpośrednio przed kwitnieniem, ale także po kwitnieniu.
Jeśli rany występują na młodych, 3-4 letnich drzewkach, to usuwa się całe drzewo lub przycina przewodnik z dużym zapasem (do 30 cm) zdrowej tkanki. Gałęzie po cięciu drzew, w tym te porażone, powinny być usunięte z sadu i spalone, gdyż pozostawione w sadzie, nawet do dwóch lat są w stanie rozsiewać zarodniki.