Odżywianie warzyw w drugiej części sezonu

Nawożenie a faza rozwojowa

W drugiej części sezonu, a więc w czasie intensywnego wzrostu, części użytkowych warzyw zmienia się program nawożenia. Następuje ograniczenie nawożenia azotem na rzecz potasu i wapnia. To dzięki tym pierwiastkom warzywa charakteryzują się właściwymi parametrami jakościowymi: kształtem, barwą, smakiem, twardością, zwiększoną odpornością na uszkodzenia mechaniczne oraz przydatnością do bezpośredniej konsumpcji czy przechowywania. Właściwe nawożenie przyczynia się do ograniczenia zaburzeń fizjologicznych, których wystąpienie obniża wartość handlową i niejednokrotnie dyskwalifikuje je do sprzedaży. Oprócz tego należy pamiętać o wysokich wymaganiach odbiorców i bezpośrednich konsumentów co do jakości nabywanego warzywa. Warzywa "ładne" są chętniej kupowane i poszukiwane na rynku.


 

Zagrożenia

Niewłaściwe nawożenie prowadzi do wielu problemów w uprawie, których skutki mogą okazać się trudne do nadrobienia. Przekłada się to na niższy plon i niższą opłacalność produkcji.  Błędy w nawożeniu mogą prowadzić do tego, że warzywa uzyskują nieodpowiedni kształt, niewłaściwe wybarwienie czy też posiadają oznaki zaburzeń fizjologicznych, np. tipburn kapustnych, sucha zgnilizna wierzchołkowa pomidora i papryki.

    • Sucha zgnilizna wierzchołkowa
      Jedno z najczęstszych zaburzeń występujących w uprawie pomidora i papryki. Objawy choroby pojawiają się w czasie ich intensywnego rozrastania się. W pobliżu wierzchołka owocu powstają małe, wodniste plamy. W miarę rozwoju choroby zmieniają barwę na brunatną, a ich powierzchnia marszczy się. Przy dużej wilgotności owoce gniją w wyniku wtórnego zarażenia patogenami chorobotwórczymi. Niekiedy objawy są niewidoczne na powierzchni owocu, ponieważ owoc porażony jest od wewnątrz.

    • Wewnętrzne zbrunatnienie główek kapusty (tipburn)
      Typowym objawem choroby jest brązowienie wierzchołków liści.  Zaburzenie może występować w każdej fazie rozwoju rośliny: w początkowym okresie wzrostu objawy choroby widoczne są na obwodzie najmłodszych liści, w późniejszych fazach rozwojowych znajdują się wokół głąba i są widoczne dopiero po przecięciu główki. Po zbiorze choroba się nie rozwija, ale może dojść do wtórnego zakażenia patogenami chorobotwórczymi.
 

Dobór właściwych pierwiastków

Wystąpienie zaburzeń fizjologicznych w dużej mierze spowodowane jest nieprawidłową gospodarką wapnia. Dostateczna ilość wapnia w glebie nie gwarantuje prawidłowego odżywienia owoców tym pierwiastkiem. Jego deficyt najczęściej wiąże się z jego utrudnionym pobraniem i wadliwym transportem w roślinie. Czynnikami ograniczającymi pobranie wapnia są: duże zasolenie gleby, nadmierna zawartość składników pokarmowych (m.in. potasu), niskie pH, porażenie korzeni przez patogeny glebowe. Zakłócenia w prawidłowym odżywieniu wapniem wzmagają się w warunkach stresowych tj. sucha, upalna pogoda, znaczne wahania wilgotności gleby i temperatury powietrza. Dlatego też prawidłową gospodarkę wapniową w trakcie wegetacji wspiera dolistna aplikacja.

Drugim kluczowym pierwiastkiem jest potas. Optymalne żywienie tym pierwiastkiem wpływa na lepszy smak i wybarwienie warzyw oraz o wyższą przydatność do przetwórstwa i przechowywania. Przy odpowiednim zaopatrzeniu w potas warzywa liściowe dłużej zachowują świeżość. Wpływa on także na pobranie wody i regulację procesu transpiracji. Rośliny dobrze zaopatrzone w potas lepiej radzą sobie w warunkach suszy. Przy niedoborze tego składnika w uprawie pomidora wzrasta liczba nierównomiernie wybarwionych i pękających owoców, kapusta tworzy małe i mniej zwarte główki, a w przypadku cebuli główki stają się miękkie, mają cienkie łuski. Niedobór potasu w uprawie ogórka powoduje że jest on nierówny – część przyszypułkowa jest przewężona, a cześć przykwiatowa zgrubiała.
 

ViBox Plon – Idealny świat warzyw

Tylko zbilansowane i kompleksowe nawożenie zapewni właściwą jakość, a dostarczenie odpowiednich składników da oczekiwany efekt w postaci uzyskania plonu handlowego. ViBox Plon to kompozycja produktów mineralnych i organicznych zaopatrujących warzywa głównie w takie  składniki pokarmowe jak potas i wapń, a więc w pierwiastki, które w bezpośredni sposób wpływają na końcową jakość. Dostarczenie ich w odpowiedniej proporcji sprawi, że uprawiane warzywa zwłaszcza pomidory, papryka, ogórki, warzywa kapustne będą charakteryzowały się odpowiednią przydatnością do spożycia, przechowywania, a przy tym ograniczone zostanie ryzyko wystąpienia chorób fizjologicznych. Aby otrzymać pożądany efekt należy rozpocząć aplikację produktu w momencie wzrostu zawiązków owoców pomidora czy papryki, formowania róży/główki i kontynuować w czasie  ich dalszego wzrostu.